Интихобот – намоиши иродаи мардум аст, ки тавассути он шаҳрвандон дар ташаккули ояндаи кишварашон саҳм мегузоранд. Ин як вазифаи муқаддас ва масъулиятноки ҳар як шахс мебошад.
2 марти соли ҷорӣ дар кишвари мо интихоботи вакилон баргузор мегардад. Ин рӯйдоди муҳим на танҳо имкони тағйир додани ҳаёти ҷомеа, балки роҳи асосии баланд бардоштани сатҳи шаффофият ва демократия дар кишвар мебошад.
Нақши интихобот дар ҷомеа
Интихобот яке аз сутунҳои асосии давлатдории демократӣ мебошад. Он барои ҳалли мушкилоти ҷомеа, таҳкими ҳуқуқу озодиҳои шаҳрвандон ва рушди иқтисодӣ нақши калидӣ мебозад. Мардуми кишвари мо, ки ҳамеша бо фарҳанги сиёсии баланди худ машҳур аст, ҳамеша омодаанд, ки дар пешрафти Ватани худ саҳм гузоранд.
Чаро иштирок кардан муҳим аст?
1. Иштирок – масъулияти шаҳрвандӣ: Ҳар як овоз баёнгари мавқеи шаҳрвандӣ ва иштироки фаъоли ҳар як шахс дар рушди ҷомеа мебошад.
2. Таъсир ба оянда: Бо интихоби номзади дуруст, мо метавонем кафолат диҳем, ки қонунгузориҳои оянда ба нафъи мардуми оддӣ хоҳанд буд.
3. Шаффофияти интихобот: Иштироки фаъолонаи мардум ба шаффоф ва одилона баргузор шудани интихобот мусоидат мекунад.
Вазифаҳои вакилон
Вакилон шахсоне ҳастанд, ки аз ҷониби мардум интихоб мешаванд ва масъулияти ҳимояи манфиатҳои онҳоро бар дӯш мегиранд. Дар ин вазифа онҳо бояд:
• Қонунҳое қабул намоянд, ки ба рушди кишвар равона шудаанд.
• Манфиатҳои интихобкунандагонро дар сатҳҳои гуногуни давлатӣ ҳимоя кунанд.
• Бо мардум робитаи наздик дошта, мушкилот ва пешниҳодҳои онҳоро дар сиёсат инъикос намоянд.
Чӣ тавр интихоб кунем?
Барои интихоби дуруст лозим аст:
• Номзадҳоро бо диққат омӯзем.
• Барномаҳои пешазинтихоботии онҳоро таҳлил кунем.
• Шахсонеро интихоб кунем, ки воқеан омодаанд барои манфиати мардум кор кунанд.
Хулоса
Интихоботи 2 март на танҳо як имтиҳони муҳими сиёсӣ, балки як имконияти нодир барои ҳар як шаҳрванди кишвар аст. Танҳо бо иштироки фаъолона мо метавонем ояндаро ба сӯи беҳбудӣ равона созем.
“Овози мо – калиди тағйирот аст!”
Статистика и объявления
Продвигать публикацию
Все реакции:
8
